Products

به طور کلی مواد اسفنجی‌کننده شیمیایی، مواد آلی هستند که در اثر حرارت دهی تجزیه می‌شوند و به مقدار قابل توجه گاز تولید می‌کنند؛ بنابراین می‌توان با توجه به دمای ذوب رزین، متورم کننده شیمیایی مناسب برای آن را برگزید. درجه حرارت تجزیه متورم‌کننده و یا آزاد شدن گاز، بایستی به اندازه‌ای باشد که موجب انبساط کامل و تشکیل سلول‌های یکنواخت، شود.

عمده‌ترین متورم کننده‌های شیمیایی پی‌وی‌سی ترکیبات آزو (مانند آزودی کربن آمید) می‌باشند. به طور معمول، آزو دی کربن آمید اصلاح نشده، در محدوده حرارتی ۲۵۰-۲۰۰ درجه سانتی‌گراد(به مراتب بیش از حرارت موجود در اثنای فرآیند خمیر پی‌وی‌سی) واکنش نشان می‌دهد، که این محدوده را می‌توان با استفاده از مواد فعال کننده، تا ۱۶۵درجه سانتی‌گراد کاهش داد. مواد فعال کننده که به شکل رایج بر اساس ترکیبات روی، کادمیوم، سرب و باریم ساخته می‌شوند، به همراه آزودی کربن آمید، یکی از مهم‌ترین مواد برای تولید اسفنج پی‌‌وی‌سی می‌باشند. عمده‌ترین اثر فعال‌کننده، کاستن از درجه حرارت تجزیه و نیز آزادسازی گاز اسفنجی کننده است.

مقدار مصرف فعال کننده در آمیزه، به طور معمول کمتر از ۰.۵ Phr می‌باشد، که این مقدار برای فعال‌سازی محیط کفایت می‌کند.
تجزیه و مقدار گاز ناشی از آزودی کربن آمید، تابعی از زمان و درجه حرارت است. با افزایش درجه حرارت، حجم و سرعت تولید گاز نیز فزونی خواهد یافت.
مواد اسفنجی کننده فیزیکی، در جریان یک فرآیند فیزیکی (مانند تغییر مایع به گاز در اثر حرارت، یا انبساط گاز فشرده شده در اثر کاهش فشار) گاز تولید می‌کنند و حضور گاز در میان توده مذاب ماده اولیه یا آمیزه‌ای که تحت فرآیند قرار دارد، موجب تولید حالت اسفنجی (جسم متخلخل) می‌گردد. مهم‌ترین مواد این گروه، هیدروکربن‌های مایع با دمای تبخیر اندک، نیتروژن فشرده و کلروفلوئوروکربن می‌باشد.

به دلیل خطرات ناشی از آزاد شدن کلروفلوئوروکربن‌ها در محیط زیست، کاربرد این مواد به عنوان اسفنج ساز در جهان  رو به کاهش است و موادی مانند هیدروکلروفلويوروکربن(H.C.F.C) که ناپایدارتر از (CFC)می‌باشند، به تدریج جایگزین این ماده می‌شوند.

باید یادآور شد که کاهش اندازه ذرات مواد اسفنجی کننده،افزایش سرعت تولید گاز را به دنبال دارد.

عامل فوم زا یا (foaming agents-blowing agents) یکی از پرکاربردترین افزودنی‌ها در صنعت پلیمرهای فوم شده در تمام دنیا می باشند. این دسته از مواد می‌توانند جامد یا مایع و از نظر ساختاری آلی یا معدنی باشند. این مواد، تحت شرایط دمایی خاصی تجزیه شده و مقدار زیادی گاز تولید می‌کنند.

دسته ای که در پلاستیک‌ها کاربرد بیشتری دارد عوامل فوم‌زای شیمیایی هستند که از مشتقات هیدرازین مانند آزودی‌کربن آمید تشکیل شده‌اند. گاز آزاد شده به طور نیتروژن، دی‌اکسید کربن، مونوکسید کربن می‌باشد. محدوده دمایی و نرخ آزاد شدن گاز باید با شرایط فرایندی آمیزه‌ی PVC سازگاری داشته باشد.

ماده دمنده ماده ای است که قادر به ساختن یک ساختار سلولی از طریق فرآیند فوم زایی در انواع مختلفی است که تحت سخت شدن یا گذر فاز مانند پلیمرها ، پلاستیک ها و فلزات قرار می گیرد. معمولاً وقتی مواد دمیده شده در مرحله مایع قرار می گیرند ، بکار می روند. ساختار سلولی در یک ماتریس باعث کاهش تراکم ، افزایش عایق حرارتی و صوتی و در عین حال افزایش سفتی نسبی پلیمر اصلی می شود.